Marianita, Quinta San Juan y Pollo

Met de zandkorreltjes nog aan mijn voeten en een warme gloed nog op mijn gezicht schrijf ik dit verslagje.
Ik ging mee met enkele communitieworkers naar Marianita, een supermooi plaatsje in Manta aan de kust. Daar ontmoetten we leerkrachten van verschillende communities. Deze dag was georganiseerd voor hen door de mensen van Plan om hen te stimuleren en motiveren zich verder in te zetten voor de kinderen in de communities. Er werden eerst enkele korte speeches gehouden door verschillende mensen en ook ik moest mezelf voorstellen in het Spaans. Geen eenvoudige opdracht zo op het onverwacht en voor een hele groep mensen, maar ik heb m’n best gedaan.
Na het formele gedeelte was het tijd voor ontspanning. De leerkrachten werden in 3 teams verdeeld en speelden allerlei gekke en ongelooflijk lachwekkende spelletjes. Daarna aten we “seviche” een typisch gerecht van hier aan de kust, met “chifles”, een soort van chips maar dan van bananen. En tot slot was het enkel nog genieten van het strand, de zee en het mooie uitzicht. Het was enorm warm dus enkelen doken het frisse water in. Na het middagmaal vertrokken we terug met de jeep van Plan naar het kantoor in Portoviejo. Ik kon samen met Dani, een andere stagaire, achterin de jeep, dus het was een heerlijke tocht terug!

Deze week kon ik ook al genieten van een heerlijke feestmaaltijd bij de president van de communitie Pollo waar alle mensen van Plan uitgenodigd werden omdat er dankzij de financiële steun van hen terug water is in de communitie.
We zaten buiten onder een grote boom aan lange tafels en het was echt heel gezellig. De mensen waren echt heel vriendelijk en hadden allerlei lekkers klaargemaakt om de mensen van Plan te bedanken.

Ook nog deze week ging ik mee naar Quinto San Juan, waar er een vergadering doorging rond het project Disaster Risk Reduction. Ik verstond deze keer een pak meer van de vergadering want het ging er iets rustiger aan toe. Ik vond het heel interessant om hierbij aanwezig te zijn want het ging over de concrete uitwerking van het project.

Ik bedenk me ook net dat m’n eerste maand hier in Ecuador er al bijna op zit en de tijd is echt al supersnel voorbij gegaan!! Ik ben hier ondertussen ook al wat meer gewoon aan de auto’s die voortdurend toeteren naar elkaar, het licht dat geregeld eens uitvalt, de roepende bananenverkopers die door de straten fietsen, het nemen van een douche met koud water, de vele Ecuadoriaanse mopjes (die ik niet altijd doorheb), de massa aan zoenen die hier dagdagelijks uitgedeeld worden en de rust die de mensen hier uitstralen. Kortom, ik blijf genieten van alles wat ik hier zie, ruik, voel en beleef, en heb het hier ongelooflijk naar mijn zin!!

Veel liefs voor jullie allen xx