Trabajar

Ik heb vernomen dat er mensen zijn die denken dat ik hier op vakantie ben..:) Soms voelt het ook wel echt zo, maar het eigenlijke doel van mijn verblijf hier in Ecuador is dus wel degelijk een stage! Ik heb er in een van m’n vorige verslagjes al iets over vermeld, maar ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat dat nog niet zo bijster veel was, dus bij deze wil ik dat graag even verduidelijken:)
Vanaf 14 januari ben ik gestart met mijn stage bij Plan hier in Portoviejo. Zoals jullie al dan niet weten, heb ik in het kader van mijn opleiding als Sociaal Cultureel Werkster in total 6 maanden stage gelopen bij Plan Belgie in Brussel. Dit is een organisatie die actief is rond de de rechten van kinderen. Ik werkte daar op de dienst Mondiale Vorming en vond dat ontzettend boeiend! Het is dankzij de mensen van Plan Belgie dat ik bij Plan Ecuador terecht gekomen ben. Tijdens mijn stage hier zal ik meedraaien in het project Disaster Risk Reduction dat gaat over mogelijke rampen die kunnen gebeuren en de impact hiervan op kinderen en jongeren. Met het project tracht men preventieve acties op touw te zetten om de kinderen en jongeren te sensibiliseren rond deze mogelijke gebeurtenissen zoals vulkaanuitbarstingen, overstromingen, orkanen…
Mijn taak is om in een soort van trainingsboek verschillende van deze thema’s aan te halen, uit te leggen wat deze juist inhouden, en aan te geven wat men in dergelijke situaties kan doen om zichzelf en de gemeenschap (‘comunidad’ zoals men het hier noemt), te beschermen. Ik vind het heel interessant om rond deze thema’s te werken! Het is wel niet altijd gemakkelijk, want ik probeer om de informatie zoveel mogelijk in het Spaans neer te schrijven, zodat achteraf niet alles moet vertaald worden, want de vertalers hier hebben hier ontzettend veel werk. Gisteren volgde ik een workshop rond het project, maar ik moet eerlijk bekennen dat dat helemaal niet gemakkelijk was om te volgen. We werkten vooral in 2 groepen, maar soms laaiden de discussies hoog op en waren er verschillende mensen tegelijkertijd aan het woord zodat het helemaal niet gemakkelijk was om te volgen. Maar de opinies en commentaren die ik begrepen heb, vond ik interessant om te horen:)
Naas het project zal ik ook proberen na te gaan hoe men de betrokkenheid van het Zuiden kan vergroten in de Noordwerking van Plan Belgie. (Zeer kort samengevat:)) Hiervoor zal ik direct in contact komen met de lokale bevolking, en dan voornamelijk met kinderen en jongeren. Dit zal bijzonder boeiend worden denk ik! Vanaf volgende week zal ik ook 1 of 2 keer per week mee op stap kunnen gaan met de community workers, zodat ik de werking van Plan wat beter leer kennen en van wat dichterbij kan kennis maken met de lokale situaties hier. Daar kijk ik enorm naar uit, want op die manier kan ik heel wat lokale cultuur opsnuiven en dat spreekt me heel erg aan!
De werkdagen zijn hier ook altijd vrij lang. Meestal komen we op het kantoor toe rond 8.15u en vertrekken we 's avonds terug rond 18.30u. Vandaar dus ook dat ik er echt naar uitkijk om het bureauwerk af te wisselen met wat veldwerk!

Zozie, bij deze wat meer uitleg over m’n stage hier, maar ik kan het toch niet laten al even m’n plannen voor het weekend te delen met jullie want dat belooft ook weer leuk te worden! Dit weekend zal ik bij Pamela logeren in Manta, een havenstad een half uur hier vandaan. We zullen naar een jazzoptreden gaan, de mini-Galapagos-eilanden bezoeken en de stad, inclusief de stranden, wat verkennen.. Op zaterdag en zondag zal het dus inderdaad weer wat vakantie zijn:)

Voor de brievenschrijvers onder ons, ik heb sinds kort ook m’n adres. Eigenlijk is het het adres van Plan, omdat ons huis geen huisnummer heeft en de post anders verloren zou gaan:)

PLAN
Ellen Relaes
Cesar Chavez Canarte 779 entre Reales y Tennisclub
Portoviejo – Manabi
Ecuador


Ik stuur jullie nog een lieve warme knuffel!

Explorar!

Op zondag ging ik met Pamela en haar man naar Crusceta, aan de zee. Pamela werkt bij Plan en coördineert het project “Desastres y riesgos” waar ik ook aan werk. Het is een heel lieve mevrouw en haar man is ook een erg vriendelijke grapjas. Ze wonen nog maar sinds kort hier in de provincie Manabi en daarom gingen we samen de buurt wat verkennen. Tijdens de rit naar Crusceta konden we weer enkele mooie plaatsjes van Ecuador bewonderen. Het is echt fascinerend mooi! We wandelden aan het strand met het hondje van Pamela en aten “Tortilla Espanola” in een gezellig restaurantje vlakbij de kustlijn. Daarna gingen we naar een andere bar op het strand en dronken er een biertje. Het uizicht straalde een gelukzalige rustheid uit en we genoten met volle teugen. Toen we daar terug wilden vertrekken, zaten we met de auto vast in het mulle zand. Onmiddellijk kwamen er een 8-tal jongeren naar ons om te helpen. Ze duwden en trokken en na wat zwoegen konden we vertrekken. Het was eigenlijk echt heel grappig! Deze zondag was er weer eentje om nagenietend aan terug te denken tijdens de komende werkweek!
Dikke zoen voor jullie allemaal!

Disfrutar!

Nog een verslagje en wat foto's van zondag want dat was echt een suuuperplezante dag!
Op zondag ging ik mee met de ouders van Martha naar Baja. Daar woont de oudste zus van Martha en na het feestgedruis ging zij terug naar huis. Het was een superleuke rit! We reden naar daar met een jeep. De ouders en een nichtje voorin, de zus van Martha, ik en 3 andere kinderen achterin de laadbak op een matras. Echt o n g e l o o f l i j k leuk!!!! We reden langs rijstvelden, boerderijen, palmbomen, kokosbomen, papayabomen, fruitkraampjes, gezellige bars... En dat allemaal onder een lekker warm zonnetje! Na een half uurtje rijden stopten we in een gezellig restaurantje met rieten dak om te eten. Na het eten konden we even rusten in de vele hangmatten die er hingen. Echt genieten! Dan allemaal terug in de jeep en na een uurtje gefascineerd rondkijken kwamen we aan in Baja. Daar kon ik op de computer van het nichtje even live praten met m’n ouders. De verbinding werd af en toe verbroken, maar het was wel leuk om nog eens even echt te kunnen praten!
Daarna terug naar huis in de jeep, nu allemaal voorin. We reden langs de kustlijn en zagen de zon ondergaan, echt fascinerend mooi! Onderweg stopten we even om frisse “agua de coco” uit een kokosnoot te drinken. Ik geniet nog steeds na van deze fantastische zondag vol nieuwe ervaringen..

Fiesta Maria

Even een verslagje van dit weekend! Zaterdag was het feest voor Maria, de zus van Martha, omdat ze onlangs afgestudeerd is. Daarom verbleef de hele familie hier in het ouderlijke huis tijdens het weekend. Een massa mensen dus want ze zijn met 5 kinderen en die hebben dan zelf ook nog eens kleine kindjes dus het was hier een drukte van jewelsteJ Zaterdagochtend om 10u was het een soort van viering voor alle afgestudeerden waar we naartoe gingen. Er waren speeches, er werd muziek gespeeld en alle studenten mochten één voor één op het podium gaan om gedecoreerd te worden. Ze droegen allemaal het uniform van de school: een grijze rok of broek, een lichtblauw hemd of blouse, witte kousen en zwarte schoenen. Na de viering was het tijd om foto’s te trekken wat dan ook massaal gedaan werd. Men kreeg dan een blauwe mantel om en de welbekende blauwe hoed met lintje op het hoofd zoals het hier hoort in Amerika. Het was leuk om die viering eens mee te maken! ’s Avonds was het feest! Dat ging door op een soort grote overdekte speelplaats. Het was er mooi versierd en er lag een rode loper waarop alle studenten met hun vader of moeder naar voor werden geroepen. Er volgden nog wat speeches en ook een diashow met foto’s van de voorbije schooljaren. Daarna werden de flessen whiskey bovengehaald en lustig gedronken. Dat is blijkbaar een traditie hier en dus deed ik maar braafjes mee. Tussendoor werd ook gedanst waarbij het motto was: schudden met die kont! En ook dat hebben we dan maar gedaanJ Blijkbaar is het hier ook de gewoonte dat wanneer er een feest is, alle vrouwen schoenen dragen met hoge stilettohakken, écht iedereen!.. Ik viel dus wel een beetje uit de boot met m’n platte sandaaltjes aan, maar ik zou genante toestanden begaan hebben met die schoentjes aan.. Rond 00.00u kregen we ons avondeten wat heel lekker was. Dan werd er weer gedanst tot plotseling “La hora loca” begon. Dit was iets ongelooflijk grappigs! Er komen verschillende entertainers die eerst zelf een showke opvoeren zoals bijvoorbeeld breakdansen, en even later komen ze rond om je ballonnen te geven en om je uit te nodigen mee te gaan dansen. Er werd muziek gedraaid die we bij ons ook kennen en dan was het dansen dansen dansen. Af en toe kwam zo een entertainer dan ies zot doen, echt de moeite om te zien. De foto’s spreken boekdelen dus ik zet ze hier zo snel mogelijk op. Rond 4u lagen we dan in ons bedje, moegedanst maar heel tevreden!





Van links naar rechts Cesar, Ellen, Martha, Bichia en bovenaan Albin, Maria en Raquel











Optreden van groepje uit Portoviejo

Fotos de Portoviejo

De eerste avond bij het gastgezin in de keuken inderdaad met Belgische chocolade!!



Het koertje van ons huis dat ik zie als ik door mijn raam kijk



Onze straat



Een kokosboom in onze straat, ik weet niet waarom maar ik vind ze fascinerend



Mijn kamer met badkamer.. ik weet het, ik ben met mijn gat in de boter gevallen!



De kalkoen die me elke morgen wekt met een niet zo aangenaam geluid



Op mijn tweepersoonsbed!!



Als ik uit het raam kijk op mijn kamer zie ik het koertje met de mangobomen!

Muchos impresiones

Alweer wat meer nieuws van hier want ik zie hier ongelooflijk veel dingen die ik voor het eerst "in het echt" zie en meemaak! Deze ochtend reed ik mee met een medewerkster van Plan naar verschillende communities waar zij werken. Het meerijden in de jeep alleen al was een waar avontuur vond ik:) De wegen hier zijn verhard, maar sommige stukken ontbreken, of er is ongelooflijk veel modder door de regenbuien, en er zijn gewoon zeer veel oneffenheden in de straten hier:) De mensen zijn hier ook erg inventief in hun transport. al wandelend, met de bromfiets, de fiets, de bakfiets, de vrachtwagen... Overal zie je mensen in, op en tussen zitten, en liefst nog zoveel mogelijk op 1 vervoersmiddel! Ik kijk hier echt m'n ogen uit. Al hotsend en totsend reden we doorheen Portoviejo en dat was echt de moeite! Er is hier ongelooflijk veel groen! Bossen en wouden vol palmbomen en andere exotische plantsoorten. Dat zorgt voor een heel mooi uitzicht! We bezochten enkele scholen hier en hoorden een speech ter ere van een voetbalclub die hier opgericht is voor de kinderen. De voetballende meisjes en jongens droegen fier hun kleurrijke uniformen. Het was erg leuk om mee te gaan en de kinderen aan het werk te zien in de klas!

Ik heb ook van dichtbij kennis gemaakt met een fenomeen dat hier regelmatig voorkomt in Ecuador: de elektriciteit die uitvalt. Hier bij Plan is het al elke dag voorgevallen. Eerst valt het licht uit en enkele minuten later de elektriciteit. Ik vond het eigenlijk niet zo erg:) We hebben op het balkonnetje staan praten, zijn even gaan wandelen... Gisteren gebeurde het rond 17u dus dan ging iedereen naar huis, maar blijkbaar was er in heel Ecuador even geen elektriciteit. We hebben dus ons avondeten bij kaarslicht gegeten en het was erg gezellig:) Even later floepte het licht weer aan maar dat duurde niet lang.. Tegen 21u was het probleem echter opgelost.
De familie van Martha was gisteren ook erg nieuwsgierig naar foto's van België enzo dus ik toonde hen enkele foto's van op m'n computer (oja, papa, mama, Karen, oma, pepe, scouters, vriendjes en vriendinnetjes van Klein-Sinaai en Gent... ze wilden jullie allemaal zien!) Elk mapje met foto's wilden ze zien, het was erg grappig! En tussendoor kreeg ik alsmaar vragen over België: van geloof tot automerken typisch eten. Het is echt een heel vriendelijke familie en ik ben ongelooflijk blij dat ik bij hen kan verblijven!

Ik weet ondertussen ook wat meer over project waaraan ik mee zal werken. Disaster Risk Reduction gaat over de verschillende risico's en rampen die hier kunnen voorkomen in Ecuador, en dan vooral in de provincie Manabí, en wat de mensen kunnen doen om zichzelf, hun familie, hun woning en hun land zoveel mogelijk te beschermen. Het gaat hier vooral om gebeurtenissen waar kinderen en jongeren schrik voor hebben en wat zij ervaren als risico's. De gemeenschappen waarmee Plan werkt zijn meestal vrij arm en daarom ook meer kwetsbaar voor mogelijke rampen. Mijn taak is om, samen met enkele collega's, een boek samen te stellen waarbij kinderen en jongeren leren over overstromingen, vulkaanuitbarstingen, orkanen... en wat ze kunnen doen om de schade zoveel mogelijk te beperken. Het is heel interessant om hier rond te werken en ik leer zelf echt veel bij!

Zozie, ik heb ook al wat foto's kunnen trekken van de buurt hier en het huis waar ik verblijf, dus die probeer ik binnenkort ook hier te plaatsen.
Dit weekend mag ik eens proeven van een fiesta hier in Portoviejo! De zus van Martha, Maria, is afgestudeerd en het is feest voor alle afgestudeerden op zaterdagavond. Ik mag mee met de familie en ik ben er erg nieuwsgierig naar! Voor de rest weet ik nog niet wat het weekend zal brengen:)

Ik wens alle blokkers nog enorm veel succes met studeren en de examens, het einde is heel bijna in zicht e :)

Een dikke Ecuadoriaanse smakkerd voor jullie allemaal! X

¡ Portoviejo !

Eindelijk is het zover.. Ik ben aangekomen in Portoviejo! Gisteren ging ik met Angelito een laatste keer op stap en al mijn papieren waren in orde dus ik kon enkele uren later een binnenvlucht nemen naar Potoviejo. Ik vond het echt spannend! Ik was het eigenlijk wel al een beetje gewoon in Quito:) Maar ik was ook erg nieuwsgierig naar Portoviejo! Op het vliegtuig kregen we een mini-hotdog en drinken, echt pure verwennerij zenne! En ik maar heel de tijd gluren door het ruitje:) Ik zag enorm veel groen, de zee... Het regende toen het vliegtuig landde en daarom kreeg iedereen een paraplu om van het vliegtuig te stappen tot aan het lokaaltje waar we onze bagage konden ophalen. Daar wachtte Martha me op. Martha is de vertaalster van Plan Ecuador hier in Portoviejo. Het is een erg vriendelijke mevrouw! Ze stelde me voor om een rondleiding te geven in het Pankantoor en ook in het huis van haar ouders. Ze vertelde dat het een groot huis is en dat ik, als ik wou, daar kon verblijven gedurende mijn stage.
Het was inderdaad een groot huis! Martha woont er met haar zoontje van 2, haar man, haar ouders en 2 zussen. Er waren nog 3 kamers vrij en ik kon kiezen waar ik het liefst wou logeren. Ik zou ook gewoon kunnen mee eten met hen en de moeder van Martha wil zelfs m'n was doen.. Het huis is ook vlakbij het Plankantoor en dat is best wel handig! Allemaal voordelen dus en ik had dus ook niet veel meer nodig om in te gaan op hunm voorstel!

Ik kreeg nog een rondleiding in het Plankantoor en ontmoette vele nieuwe mensen van wie ik jammergenoeg de namen niet allemaal heb onthouden. Daarna gingen we terug naar het huis van Martha en heb ik me geïnstalleerd op "mijn kamer". De kamer is gezellig en kijk uit op de binnenplaats van het huis waar een mangoboom staat:) Ik heb ook een eigen badkamertje met toilet en douche, echt luxe dus!
Even later werd ik door Janvier, de man van Martha die ook bij Plan werkt, geroepen voor het avondeten. Dat was ongelooflijk lekker! Rijst met een pindasausje en varkensvlees en rauwe groentjes en gebakken banaan.. Mucho mucho mucho! Daarbij kreeg ik ook nog een fruitsap van Papaya en citroen plus een tas lekkere koffie.. Ik kreeg het echt ni allemaal op!
Na het eten bleven we nog enkele uren in de keuken zitten praten over vanalles en nog wat: het eten in België en in Ecuador, films, kledij... Dat was goed om m'n Spaans te oefenen! Want enkel Martha spreekt Engels, de rest van de familie enkel Spaans. Ik liet iedereen proeven van de Belgische chocolade die ik meegebracht had (danku mama, dat was inderdaad een goed idee!) en ze vonden het superlekker, wat had je gedacht:)
In mijn kamer was het erg warm om te slapen, het is hier nu winter maar dat is een heel warme periode met veel regenbuien. Het voelt erg zwoel aan:)

Ondertussen is het woensdagochtend en ik zit hier momenteel op het Plankantoor voor m'n eerste stagedag. Ik heb net Pamela ontmoet, de coördinator van het project waarin ik ga meewerken en zij gaat me seffes wat meer vertellen over de concrete inhoud ervan en mijn mogelijke taken daarbij. Ik ben er erg benieuwd naar!

Ik pobeer hier binnenkort enkele foto's op te plaatsen en misschien kan ik jullie dan al wat meer vertellen over Portoviejo want ik kijk er enorm naar uit om het hier een beetje te verkennen!

Dikke zoenen en veel liefs!

Fotos de Quito

Net aangekomen in Hostal Rapa-Nui na een lange lange vlucht, vandaar mijn ietwat dwaze blik :)




M'n eerste lekkere ontbijt in Ecuador: roereitje, getoast brood en ongelooflijk straffe koffie:)!

Uitstapje naar het mooiste plekje in Quito, maar de flits stond (nog) niet aan.. Als je goed kijkt xie je mij echter zeer toeristisch poseren

Echt mooi mooi mooí!

Een kerk, gebouwd door de Spanjaarden waarbij een leuke legende hoort, maar die te lang is om er nu bij te schrijven

In het restaurant met Ana Luisa, haar man en een andere medewerkster van Plan Ecuador!

Als ik op m'n balkonnetje van m'n kamer sta en naar rechts kijk, zie ik dit..

En als ik naar links kijk, zie ik dit.

Tijdens m'n wandelingetje in Quito